Nie wolno strzelać do złodzieja portfela

Każdy funkcjonariusz uprawniony do użycia środków przymusu bezpośredniego oprócz opanowania zasad ich stosowania powinien posiadać odpowiednie kwalifikacje psychologiczne.

Ustawa z 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej wprowadziła jednolite zasady stosowania środków w niej ujętych przez wszystkie uprawnione formacje. Przed wejściem w życie tego aktu prawnego każda służba działała na podstawie odrębnych przepisów, co było niekorzystne zarówno dla podmiotów uprawnionych do ich używania lub wykorzystywania, jak i osób, wobec których były stosowane. Stan taki powodował narastanie chaosu związanego zwłaszcza z interpretacją licznych regulacji prawnych.

W chwili obecnej kompleksowo uregulowany jest katalog dostępnych środków przymusu bezpośredniego, zasady ich używania, dokumentowanie użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego, postępowanie przed i po ich zastosowaniu, zasady użycia broni palnej oraz procedury kontroli i nadzoru. Ponadto, dzięki wprowadzeniu szeregu istotnych definicji legalnych, możemy precyzyjnie określić granice uprawnień funkcjonariuszy i prawne konsekwencje ich działań.

Nie ma czasu na rozważania

Funkcjonariusz policji z wieloletnim doświadczeniem stwierdził, że teoria zawarta w ustawie o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej to jedno, a praktyka – zupełnie coś innego. Sytuacje wymagające użycia środków przymusu rozgrywają się niezwykle dynamicznie, często w sekundach, gdy nie ma czasu na długie rozważania prawne. Funkcjonariusz...